Met de komst van de tentoonstelling met werk van Henry Moore in museum Beelden aan Zee, heb je een extra reden om snel richting Scheveningen te gaan. Een prachtige plek waar kunst en natuur op bijzondere wijze samenkomen.
De Engelse beeldhouwer Henry Moore (1898-1986) is zonder twijfel een van de belangrijkste kunstenaars van de twintigste eeuw. Het werk van Moore is wereldwijd, maar zeker ook in Nederland, aanwezig in alle belangrijke musea en is opgesteld in de openbare ruimte. Moore ontwikkelde een unieke vormentaal op het snijvlak van figuratie en abstractie die hem uiteindelijk wereldberoemd hebben gemaakt. Na jaren wachten is het dan nu eindelijk zover, Beelden aan Zee toont de werken van Henry Moore in al zijn glorie.
Niet te missen: 10 opmerkelijke tentoonstellingen in 2023
Bij aankomst in de tentoonstellingsruimte tref je een uitvergrote transparante “wunderkammer” aan met inspiratie en kleinere kunstbeelden waarbij je goed de vertaalslag ziet tussen kunst en natuur. Tot op de centimeter is er gewerkt aan de perfecte zichtlijnen om de kunstwerken zo goed mogelijk uit te laten komen. Nu het museum Beelden aan Zee wordt gecombineerd met Moore’s – op natuur gebaseerde – werk, lijkt het wel alsof het op zijn hoogtepunt is.
Maar liefst 80 werken worden ondersteund door kleur, vorm en materiaal, waarbij kunst en natuur soms in goede zin kunnen worden verward. Zo worden de beelden afgewisseld met een enorme olifantenschedel en een rugwervel van een walvisachtige, beide in bruikleen van het natuur-buurmuseum Museon
Henry Moore gebruikt de natuur als inspiratiebron, vooral het/zijn Engelse landschap en de objecten die hij tijdens zijn wandelingen daar vindt. Hoe herkenbaar dat je een schelpje vindt of een stukje drijfhout die je mee naar huis neemt, doen we dit allemaal niet? Hij verzamelde stenen, schelpen, botten en stukken drijfhout die in zijn maakproces van een beeld een belangrijke rol spelen. Zijn werken weerspiegelen zijn idee dat het niet alleen om de vorm gaat, maar ook bijna een verhaal en poëzie. Van elke kant kun je het beeld bekijken en is er steeds wat anders zichtbaar. Zo kun je er ook soms doorheen kijken en juist de afwezigheid van materiaal speelt hierin dan ook een rol.
Hij behandelt in zijn werk terugkerende thema’s met liggende figuren, moeder en kind, en de interne en externe vormen, zonder ooit te vervelen. Alles is met elkaar verbonden. Zo is er bijvoorbeeld een beeld dat geen letterlijke interpretatie heeft, maar de contouren, symmetrie en gratie van het beeld doen het lijken op een vlinder. Dit werk, geïnspireerd door kleine botjes, is slechts een van de vele werken. Het grootste werk weegt meer dan 1200 kilogram en is ook gebaseerd op een stukje vuursteen dat in zijn studio lag en dat op drie punten rust. Bij het zien van dit werk krijg ik associaties en vraag ik me af of het een bot, een dier of misschien zelfs een kies is.
De tentoonstelling is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met de Henry Moore Foundation. De stichting werd opgericht in 1977 om zijn nalatenschap te beheren. Naast het conserveren van zijn sculpturen en tekeningen, beheert de stichting ook landgoed Perry Green, waaronder zijn huis, ateliers, omvangrijke archief en omringende landerijen in de omgeving van Londen. Een bezoek aan deze plek zou zeker op de bucketlist moeten staan als je in de buurt bent.
Museum Beelden aan Zee ligt aan het strand van Scheveningen, waardoor de zee, de duinen en het zonlicht een belangrijke rol spelen in het museum. Zo zijn de kleuren van de sokkels aangepast op het duingebied, subtiel maar treffend voor de ambiance in deze tentoonstelling. De verwachte tentoonstellingen van Tom Claassen en Miro maken dat dit museum ook voor eind 2023 en 2024 weer op mijn lijstje komen te staan.
Dit vind je misschien ook leuk
0 reacties