Een fietsvakantie door de Baltische Staten is misschien niet de meest voor de hand liggende bestemming. Maar wellicht wel een avontuurlijke en leerzame fietsvakantie. In 2019 fietste ik in de zomer van het oosten van Polen naar Tartu in Estland via de lange afstand fietsroute de Europa-Radweg R1.
De Europa-Radweg R1 route begint in Boulogne sur Mer en loopt via België, Nederland, Duitsland, Polen en de Baltische staten naar St.Petersburg. We fietsten 1200 kilometer in 3 weken, we overnachtten in blokhutten, hotels en huisjes, alles van te voren geboekt. Ik fietste deze route samen met mijn vriendin, Marion (met wie ik eerder naar Rome fietste) en mijn man, Jef, ondersteunde ons en reed met de auto van plaats naar plaats en waar het kon fietste hij een stukje mee.
Liever in Nederland fietsen? Eliane fietste van Amsterdam naar Texel en weer terug.
Onze trip begint in de prachtige Hanzestad Gdansk aan de Oostzee. Hoewel plat gebombardeerd in de Tweede Wereldoorlog is deze stad grotendeels sfeervol herbouwd met oog voor de geschiedenis, je kunt hier makkelijk een paar dagen vertoeven. Ik heb de dag die wij hadden gebruikt om de mooie gevels te fotograferen en te genieten van de sfeer.
In heel Oost Europa kun je goed uit eten voor een redelijke prijs. Wij kiezen in Gdansk voor het klassieke en uitstekende restaurant Pod Lososiem (Thatcher, Bush en Lech Walesa gingen ons voor). Na Gdansk is het tijd de fietsen op te zadelen en vanaf het beroemde Malbork, het grootste middeleeuwse kasteel van Europa naar Kadyny te fietsen, 60 kilometer, om er een beetje in te komen. Onderweg zijn steeds kleine Mariabeeldjes te zien in het katholieke Polen.
We overnachten in Kadyny Folwark Hotel, een echt familiehotel vlakbij het strand waar je kunt paardrijden en ’s avonds met de pot mee eet.
Na de laatste 40 kilometer in Polen naderen we nu de grens met Kalinigrad, het vroegere Koningsbergen, nu een Russisch enclave, en aan alles voelen we dat we Rusland naderen.
En dan wordt het spannend, vandaag 22 juli 2019 gaan we de grens over naar Kalinigrad. Jef met de auto en en Marion en ik met de fiets. Vooraf hebben we enorme pakketten papieren moeten invullen en verzamelen voor onze visa om Rusland in te kunnen reizen. Die van ons werd eerst afgewezen, men begreep het niet, de man met de auto en de vrouw met de fiets? Nu is er nog een spanningsfactor, we hebben nog geen autoverzekering voor de 3 dagen Rusland en kunnen nergens een kantoor vinden om dat af te sluiten. Uiteindelijk besluiten we het risico maar te nemen. Met de fiets kom je na het invullen van nog meer papieren vrij makkelijk te grens over. Voor auto’s is er een enorme wachttijd, en een flinke controle, ook van de binnenkant en buitenkant van de auto. Na 6 pogingen om het formulier met Russische letters goed in te vullen kon ook Jef de grens over. Met de zenuwen nog in ons lijf stoppen we net na de grens en wat blijkt: precies daar een kantoortje om alsnog de verzekering af te sluiten, en voor zo’n 30-40 euro gelukkig betaalbaar. Dit plaatje maakte ik net over de grens.
We sliepen in het fantastische Kaizerhof hotel en aten bij Fishclub onze eerste Russische borsjtsj. Hierbij kregen we een gigantische slab voorgebonden, de foto’s hiervan hou ik toch maar voor mezelf. Achter het zeer luxe hotel zien we de andere kant van Kalinigrad, troosteloze flatgebouwen waar de armoede van af straalt.
De herbouwde Synagoge van Koningsbergen, die eerder in de Kristallnacht in 1938 volledig verwoest werd precies 80 jaar daarna in 2018 heropend.
We verlaten weer de stad Kalinigrad, en af en toe komen we iets moois tegen zoals het Vrijheidsplein.
Fietsen in Kalinigrad is een hele opgave, fietsers moeten namelijk het trottoir delen met de voetgangers. Dat betekent een voortdurend op en af stappen en bij elke zijweg van de hoge trottoirs de weg op en vice versa. We fietsen de 90 kilometer naar Zelenogradsk, een wat gekke plaats maar wel aan zee. De weg is lang, saai en soms gevaarlijk, te hard rijdende auto’s, die zo te zien ook weleens in botsing zijn gekomen met de bomen langs de weg. Onderweg komen we soms kleine kraampjes tegen met klein fruit en gebreide sokken.
Aan de kust ook veel mooie, maar vervallen villa’s, zoals in Svetlogorsk.
En dan eindelijk onze eerste blik op de Oostzee in Zelenogradsk. Zelenogradsk is een wat gekke toeristische plaats maar wel aan zee. Onze kamer ziet er uit als een sauna, en bij de ingang staat een grote opgezette beer. Als we ‘s ochtends zachtjes op het balkon praten komt onze Russische onderbuurman op agressieve toon verhaal halen. We zijn blij als we weer klaar zijn met het opzadelen van de fietsen en op weg gaan naar Litouwen!
De volgende dag rijden we over de Koerse Schoorwal. Dit is een schiereiland voor de kust van 98 kilometer, de ene helft is van Rusland en de andere helft is van Litouwen. Daar tussen in natuurlijk weer een zwaar bewaakte grens, met 5 kilometer niemandsland, niet stoppen!, niet fotograferen! Onze opluchting is groot als we het lieflijke dorpje Nida in Litouwen bereiken, maar daarover meer de volgende keer.
Instagrambloggers.nl maakt gebruik van affiliate links. Dat kost jou niets extra, maar helpt ons de site te onderhouden. Bestel bijvoorbeeld bij Bol.com, Bever, of Natuurhuisje dan ontvangen wij een kleine commissie.
Dit vind je misschien ook leuk
0 reacties