Zet een dagje Instagrammen in het Boijmans van Beuningen maar snel in je agenda. Want de nieuwe expositie in het museum is extreem Instagram-proof en ik vertel je waarom!
Al vaker schreef ik over hoe en waarom ik als Brabo de keuze heb gemaakt om naar Rotterdam te verhuizen. Rotterdam is beweging, Rotterdam leeft (Brabant beweegt ook hoor, daar ben ik afgelopen carnavalsdagen wel weer achtergekomen) en is nooit saai. Een andere reden is alle fijne musea die in Rotterdam te vinden zijn. Mijn museum bezoekjes lopen alleen wat anders dan die van een gemiddeld persoon. Gewapend met camera speur ik naar vast te leggen kunst en interacties tussen kunst en de bezoeker.
De nieuwe exposities die het Boijmans sinds februari heeft geopend zijn dan ook een feest. XL kunst, film en een installatie waar alle zintuigen op scherp worden gesteld, staan komende periode centraal in het Rotterdamse museum.
In het gratis gedeelte van museum Boijmans van Beuningen op de begane grond is Sensory Spaces te vinden. De buitenkant ziet er uitnodigend uit: een roze muur met een klein poortje dat me erg nieuwsgierig maakt. Zonder camera, zonder schoenen en met maar een paar mensen tegelijk, is deze installatie die Anne Hardy heeft gebouwd te bezoeken. Door een poort treed ik een roze wereld binnen, vol met Rotterdamse straatgeluiden, een zachte vloer bezaaid met voorwerpen die Anne in Rotterdam heeft ‘gejut’.
Het doel van deze installatie is om onze zintuigen op scherp te zetten in een droomwereld die gevuld is met voorwerpen en geluiden uit ons dagelijkse leven. Anne wil dat de bezoekers als het ware wakker worden waneer ze weer naar buiten komen.
Langs een muur van vuilniszakken en in het duister betreed ik de Serrazaal. Op een groot scherm speelt zich de 45 minuten lange film af die Joost Conijn heeft gemaakt in de Europese grensgebieden. Geen drama maar een weergave van het dagelijks leven in de kampen is wat Joost wil laten zien.
Het paradepaardje van dit seizoen is de grote explosie over het wereldberoemde werk van Pieter Bruegel: de toren van Babel. Een tijd was dit werk, samen met andere topstukken uit de Boijmanscollectie, te zien in Japan en nu zijn ze terug in Rotterdam.
Wat Japan en Babel verbindt? De Japanners zijn altijd extreem geïnteresseerd geweest in het kunstwerk en dachten zelfs dat de toren van Babel ergens hier in Europa te vinden was. Het werd een mysterie en een zoektocht door Europa die Japanners via het Colosseum en de Belgische kust naar het Boijmans bracht.
Naast de toren van Babel die weer terug op zijn oude plek is, zijn ook nieuwe stukken over ‘de toren’ toegevoegd. Zo heeft de wereldberoemde Mangatekenaar Katsuhiro Otomo zijn interpretatie van Babel gemaakt: vanuit een andere invalshoek en extreem gedetailleerd. Niet alleen de collectie is heerlijk om rustig te bekijken, ook aan de sfeer rondom de expositie is gedacht: de kleuren op de muren komen overeen met die uit het schilderij. Aan het einde van de expo is een levensgrote wand te vinden met in heel veel (ik ben even vergeten hoeveel) talen een bijbelpassage over de toren van Babel geschreven staat.
Ik zie een hashtag aankomen.
Instagram alert!!
De bovenste verdieping van het Boijmans is eigenlijk zo gemaakt dat kunstwerken van groot formaat getoond kunnen worden. Nooit eerder is het hier van gekomen, terwijl het Boijmans toch een behoorlijke collectie ‘grote’ werken had. Gastconservator Carel Boltkamp heeft zo’n 50 werken geselecteerd om in deze zaal tentoon te stellen. Sommigen zo groot dat zij in geen 10 of 20 jaar te zien zijn geweest omdat dit simpelweg niet paste. Door wat aanpassingen in de zalen staan en hangen deze werken nu verspreid over de grote ruimte. Instagramers: be prepared!
Het is een feest om hier met de camera op pad te gaan en ik denk dat het Boijmans hier dan ook goed mee zal gaan scoren.
Museum Boijmans van Beuningen is natuurlijk niet het enige museum wat Instagram-proof is, heb je ons blog over het Voorlinden Museum al bekeken?
Dit vind je misschien ook leuk
0 reacties