Voeg hier alle clichés maar aan toe, want niets brengt zoveel als reizen. En de afgelopen jaren hebben wij met zijn allen flink wat mogen reizen. Voor mij (Eliane) zijn het vaak de mensen die tijdens zo’n reis het verschil maken. Op deze manier hebben we al heel wat inspirerende vrouwen mogen ontmoeten. En vandaag, op Internationale Vrouwendag, zetten we er graag een aantal van deze bijzondere vrouwen in de schijnwerpers.
De enige vrouwelijke torenwachter in de wereld. Tijdens mijn stedentrip naar Munster, bezocht ik haar in haar domein, de galerij bovenop de Lamberti toren met een 360 graden uitzicht over Münster. De deur van de Lambertikerk gaat open. Voor mij staat een ondeugende lachende vrouw gehuld in een cape. De Noorse Martje Thalmann mag sinds zich 2014 de eerste vrouwelijke torenwachter van Münster noemen. Haar liefde voor geschiedenis en muziek brachten motiveerde haar om te solliciteren op de opmerkelijke vacature voor torenwachter die ze online tegenkwam. Uit een bont gezelschap van 46 sollicitanten werd zij uiteindelijk gekozen als nieuwe Türmerin. Sinds dat moment blaast zij alle dagen van de week (behalve op dinsdag) elk half en heel uur op haar hoorn in drie richtingen. Een jarenlange traditie die door haar in ere gehouden wordt, het teken dat het veilig is in de stad. Ben je in Munster? Let dan goed op en kijk naar boven, misschien zie je haar wel zwaaien en hoor je haar toeteren, dan kan je met een veilig gevoel naar bed. Tekst en beeld Eliane Roest.
Tijdens een reis voor Columbus Travelmagazine voor een reportage over leven bij en van de zee ontmoet ik Lotta Klemming. Een gepassioneerde onverschrokken Zweedse die twee keer per week getooid in kikvorspak in haar eentje uitvaart om wilde oesters in de zee bij Grebbestad te plukken. Lotta is dan wel de enige vrouwelijke oesterduiker van Zweden, zelf gaat ze er niet prat op. ‘Er zijn sowieso slechts een handjevol oesterduikers in de wereld. Dus als je dit werk uitoefent, is dat toch al uniek. Je geslacht maakt het niet meer speciaal’, aldus Lotta. Deze uitspraak tekent deze nuchtere dame die het oesterduiken met de paplepel kreeg in gegoten. Op haar negende spuugt ze weliswaar haar eerste oester, die duidelijk niet in de smaak valt, nog uit. Maar op haar twaalfde maakt ze samen met haar vader, die het bedrijf Klemmings Ostron begint, haar eerste duik. Na omzwervingen in de modebranche, die haar niet gelukkig maken, wijdt ze zich nu met ziel en zaligheid op het opduiken en marketen van wilde – dus niet gekweekte – oesters. Deze prijken inmiddels volop op de menukaarten van restaurants in Göteborg en daarbuiten. Tekst en beeld Simone Wittgen.
Tiny is de charmante gastvrouw, die elke ochtend voor een warm welkom en een heerlijk ontbijt, met homemade vegan creaties zorgt. Kevin is architect en ontwierp de spacey touch van de b&b, een futuristisch verblijf, in het hart van Middeleeuws Brugge.
De b&b is al altijd vegetarisch geweest, maar een 5-tal jaar geleden zagen we dat er ook heel wat dierenleed in de zuivel- en eieren-industrie bestaat. Daarnaast zorgden de klimaat- en gezondheidsvoordelen voor een logische switch naar een vegan lifestyle. Aangezien we voor ons eigen gezin geen dierlijke producten meer kochten, werd al snel de stap gezet om dit ook niet meer voor onze gasten te doen. Er wordt nergens gebruik gemaakt van dierlijk zuivel: we bieden plantaardige spreads, kaas en melk aan, vaak zelfs helemaal homemade. In de badkamers zijn de shampoo en de zeep cruelty-free en vegan en de dekens en kussens op de bedden hebben geen dons.
Ik denk dat wij nog steeds een unicum in België zijn. Als vegan is het fijn om ergens te kunnen verblijven waar je op niets moet letten omdat alles plantaardig is. Het feit dat er ook geen veggie optie is, is voor meerdere vegans echt een meerwaarde. Maar ook voor niet-vegans is het een leuke manier om kennis te maken met een plantaardig ontbijt. Iedereen welkom dus. Lees het uitgebreid interview op de blog van Silvie. Tekst en beeld Silvie Bonne
Het Nederlands Fotomuseum heeft de Nederlands-Kroatische fotografe Sanja Marušić uitgenodigd voor haar allereerste museale solotentoonstelling. De vrouwelijke stem in de fotografie is te vaak onderbelicht. Haar foto’s tonen een zoektocht naar de haar positie in de wereld: je ziet haar ontwikkeling van een alleenstaande jonge vrouw tot een partner en moeder. Bij Instagrambloggers houden we van reizen, natuur en fotograferen. Sanja Marušić gebruikt deze thema’s ook en combineert dit met felgekleurde intieme zelfportretten en zelfontworpen kostuums. Door foto’s te beschilderen, opnieuw te fotograferen en digitaal te bewerken voegt het nieuwe lagen toe aan de bestaande realiteit. In de desolate en overweldigende landschappen vindt ze vrijheid om te creëren en tegelijkertijd te ontsnappen. Door de tentoonstelling te bezoeken stap je in haar reis, waarbij het er niet meer toe doet wat echt is en wat niet echt. Je gaat er geen concrete reisinspiratie vinden of plaatsen herkennen, maar ze probeert je juist te ontregelen en te inspireren met haar fotografie die het bezoeken meer dan waard. Waarna je reislustiger bent geworden dan ooit! Recht in ons straatje om Sanja daarom op Internationale Vrouwendag in het zonnetje te zetten. Tekst Viviane van Hooft / Beeld Sanja Marušić.
NOTE: Van 18 februari t/m 18 juni 2023 toont het Nederlands Fotomuseum Sanja Marušić: OUT OF THIS WORLD.
Vanaf de mondaine Zwitserse Zermatt kun je het treintje nemen naar de Gornergrat. In de alpenweiden nabij de Riffelberg, trof ik daar herderin Deborah @inspiration_trail, die een kudde van maar liefst 121 zwartneusschapen onder haar hoede heeft, die ze moet beschermen tegen de wolf die er rondwaart. Als toerist kun je Deborah en haar schapen vinden door middel van het ingenieuze gps-systeem Meet the Sheep. Deborah is een stoere en vrolijke vrouw die duidelijk haar hart volgt. In de winter is ze kunstenares en in de zomer hoedt ze de kudde. Deborah overnacht alleen met de schapen, waarmee ze echt een band heeft opgebouwd, op de berg. Toeristen die haar met het gps-tracking systeem weten op te sporen mogen haar het hemd van het lijf vragen. De wol van deze zwartneusschapen is onder andere te vinden in de kussens en dekbedden van de hotels in Zermatt. Tekst en beeld Simone Wittgen.
Dit vind je misschien ook leuk
0 reacties