Zo’n twintig jaar geleden kocht ik tweedehands een Leica CL, een jaren ’70 analoge camera met een M-mount. Digitaal was al behoorlijk in opkomst maar een compacte digitale camera met een vergelijkbare beeldkwaliteit als zo’n analoge camera had je nog niet. Bij die Leica CL zat een waanzinnig 40mm summicron lensje. Met die combinatie heb ik heel fijn en veel gefotografeerd. De afmetingen van de combinatie camera en lens maakte dat ik de CL overal mee naar toe nam. De ideale reispartner. Een onopvallende maar steengoede camera.
Lees ook: 7 camera accessoires die de Sigma fp compleet maken
Leica CL | @daanhocks
Foto gemaakt met Leica CL in Cuba | @daanhocks
Museumplein Iamsterdam – geschoten met de Leica CL | @daanhocks
Inmiddels, zo’n 20 jaar verder, is digitaal behoorlijk volwassen en heb ik een viertal bijzonder goede manual M-mount lenzen die ik digitaal nog niet goed kan gebruiken. Dus begon ik mijn zoektocht naar een digitale evenknie van de originele jaren ’70 Leica CL.
Sigma fp & Leica CL | @daanhocks
De Missie: Een compacte full frame digitale camera waar ik de even compacte M-lenzen op kan schroeven. Een camera waar ik de hele dag mee rond kan sjouwen zonder dat ik een hernia krijg.
Ik ben dan ook al een tijdje met enige hebberigheid naar de mooie Leica M camera’s aan het kijken. Dat is immers de meest voor de hand liggende keuze om deze M lenzen op te zetten. De moderne Leica CL leek in eerste instantie ideaal. Compact en stevig in elkaar gezet. Maar de kleinere sensor, de helft van een full frame sensor, vind ik een onoverkomelijk probleem. Nu heb ik niks tegen APS-c systemen. Ik ben zelfs groot fan van het Fuji-x systeem. Lekker compact, supergoeie lenzen met prachtige resultaten. Maar die Fuji lenzen zijn specifiek ontworpen voor dat systeem met kleinere sensor. Ik heb nu eenmaal al een aantal mooie full frame M-mount lenzen verzameld door de jaren heen, die ik graag optimaal wil kunnen gebruiken. En op een kleinere APS-C sensor camera gaat dat niet gebeuren. Je verliest met de buitenste delen van je beeldveld ook het signatuur van de lens. Full frame lenzen presteren het best op een full frame camera.
Conlusie: een full-frame sensor is een must om de full-frame 35mm, 40mm en 50mm lenzen die ik heb optimaal te kunnen gebruiken.
Dan kom je als volgende stap uit bij een Leica M10. Tsja, € 6995,- of meer, voor een nieuwe camerabody.. Dat is voor mij simpelweg geen optie. Net zoals ik weet dat ik nooit met een nieuwe auto een showroom uit zal rijden, weet ik ook dat ik niet met een gloednieuwe Leica M de winkel uit zal lopen. Tweedehands zou kunnen, maar de ontwikkelingen op dit vlak gaan zo snel dat ik toch liever een moderne camera kies dan één van bijvoorbeeld zes jaar oud. Op zoek dus naar een iets pragmatischer oplossing.
De Sony a7III heeft een E-mount waar je M-lenzen vrij eenvoudig op kan zetten via een adapter. Hij is full frame en relatief compact. Jammer genoeg; ik ‘click’ niet met Sony. Ik bedoel Sony is top, ze innoveren als geen ander, maken zowat elke sensor voor alle andere merken. Ze stoppen alles wat ze hebben in de camera’s die ze maken. En dat is nou net voor mij waar het spaak loopt. Sony lijkt camera’s te maken die voor ‘alles’ en iedereen inzetbaar moeten zijn. Dat resulteert in camera’s met tientallen ‘custom’ buttons, honderden software settings en oneindige menu’s. Voor menig gebruiker waarschijnlijk helemaal te gek. Echter, ik krijg daar spontaan de kriebels van. Zo veel settings en mogelijkheden dat je eigenlijk continu het gevoel hebt dat je iets verkeerd hebt staan.
Conclusie: niet voor mij.
Sigma fp staat voor forte piano. Oftewel hard zacht. Klinkt als ‘geen idee’, maar ze bedoelen hoge prestaties in een kleine onopvallende behuizing. En gelukkig lijkt de camera beter te weten wat ie wil dan dat de naam doet vermoeden.
De camera kan je online bijvoorbeeld hier kopen.
Een super compacte body met een L-mount die eenvoudig is te gebruiken met M-mount lenzen (of welke andere lens dan ook) doormiddel van een adapter en, niet onbelangrijk, in dezelfde prijscategorie als Sony, Nikon, Canon en Panasonic full frame alternatieven. De bouwkwaliteit is formidabel, wellicht nog wel beter dan die van Leica. Het apparaat is volledig metaal en voelt simpelweg robuust. De knoppen en schakelaars voelen degelijk en solide. Het aantal knoppen is klein en de bediening is daarmee overzichtelijk en een tikkie ‘oldschool’.
Sigma fp | @daanhocks
De Sigma FP is als een baksteen
Ergonomie is simpelweg afwezig, het is een baksteen. Maar dan wel een baksteen waar je zelf je handvaten aan kan schroeven, dat is dan ook wel weer leuk. Deze camera kun je naar eigen inzicht vormgeven. De menu’s zijn overzichtelijk en relatief eenvoudig. De handleiding heb ik nauwelijks nodig gehad. Het meeste spreekt voor zich. Het is een camera zonder al te veel ‘fluff’.
De verrassing zit in de kleuren.
Wat me het meeste heeft verrast zijn de kleuren. De sensor die erin zit is toch weer een paar generaties moderner dan wat ik gewend was. Deze sensor doet iets met kleuren waar ik erg van gecharmeerd ben. Het is een soort ‘understated’ palet met meer tonaliteit dan ik ken van andere camera’s. Ook de prestaties in hoge ISO waarden zijn waanzinnig en naar wat ik begrijp zelfs vergelijkbaar met de king of darkness, de Sony A7SII
Deze tonaliteit geeft de foto’s onmiddellijk een erg eigen look, zelfs als je RAW schiet. Of je daar van gecharmeerd bent is een tweede, maar ik word daar erg enthousiast van. Ik heb liever een camera die je helpt in het geven van een ‘look’ dan dat je eindeloos moet trekken aan alle sliders in nabewerkings-software om een beetje te krijgen waar je naar op zoek was.
@daanhocks
Wat bevalt mij minder aan de FP?
Sigma heeft bewust een mechanische sluiter achterwege gelaten, om de camera compacter te houden. Dat is wel een trade-off, want het ontbreken van een mechanische sluiter kan je echt in problemen brengen bij kunstlicht met hogere sluitertijden. Je krijgt dan strepen in je foto door interferentie met het licht uit (slechte) Led of spaarlampen. Bij gloeilampen heb je dit fenomeen niet. De beste oplossing hiervoor is om je sluitertijden ’s avonds uit voorzorg onder een 1/50e te houden.
Om de FP zo klein te houden als deze is, ontbreekt ook een zoeker.
Is dat heel erg? Nee. Het scherpstellen gaat prima op de LCD, zelfs in de zon. Er zit een goed werkende ‘peaking’ functie op en een handig geplaatste picture in picture zoom die handmatig focussen echt goed werkbaar maakt. De viewfinder is dus niet een enorm gemis. Er is de mogelijkheid om een grote loupe aan te schaffen die op het LCD display past, dat heb ik zelf nog niet geprobeerd maar vind ik wel een interessante optie. Een viewfinder kan je net iets meer geconcentreerd maken op het beeld door de rest om je heen te elimineren. Die loupe maakt de fp overigens wel meteen weer minder compact. Moet je zin in hebben.
@daanhocks
Ruimte in highlights
Waar ik in eerste instantie van schrok, en bijna op afknapte is de ruimte in je highlights. De fp houdt niet van overbelichting. Daarentegen is er een enorme ruimte aan dynamisch bereik in de donkere partijen. In praktijk betekent dat dat de fp je een beetje forceert om ‘moody’ of donker te fotograferen. Ook als je een heel frisse-high key foto wil kun je beter een half stop-je onderbelichten en het later omhoog halen in nabewerking. Netto is het dynamisch bereik net zo groot als bij andere camera’s maar de verdeling lijkt anders. Wederom geen deal-breaker maar wel iets om je te realiseren.
Nog iets dat een beetje tegenviel waren de Jpg’s uit de camera. JPG’s in camera schieten is natuurlijk altijd al een beetje een concessie als je het vergelijkt met RAW. Echter als ik eerlijk ben zijn de ‘in camera’ JPG’s uit bijvoorbeeld mijn Nikon iets beter te bewerken. Die weten net iets meer daar uit te persen. Niet dat de JPG’s van de Sigma fp slecht zijn, allerminst. Echter, als je het beste uit de Sigma wil halen zou ik RAW schieten.
@daanhocks
CONCLUSIE
Zou ik iedereen aanraden om een Sigma fp te kopen..
Nee zeker niet, het is een niche camera die extreem goed is in een klein aantal dingen (ik heb de ‘cine’ kant van het verhaal hier helemaal buiten beschouwing gelaten). Voor veel mensen zou een algemene ‘manusje van alles’ camera misschien beter passen. De Sigma heeft duidelijke plus en minpunten.
Zou ik mensen aanraden de Sigma fp uit te proberen?
Ja zeker! Voor een aantal ‘use cases’, waaronder de mijne, is de Sigma fp een fantastische camera die enorm veel beter presteert dan zijn afmetingen doen vermoeden. Een kleine krachtpatser.
Dit vind je misschien ook leuk
0 reacties